the final is here

Friday 29-4-2011

.

Het laatste hoofdstuk.

Vandaag stonden er niet zo heel veel dingen op de planning. Twee dingen.

En dat was GOING TO CHARLIES CHECKPOINT en we gingen naar een of ander oud hospital waar nu designers kunstenaars leefden woonden werkten.

huphuphup wij ons haasten met de koffers waardoor de rits van Seline brak.

haha echt iets voor haar. Sorry piene als je dit leest maar het kon ook alleen jou gebeuren.

oke even terug naar waar we mee bezig waren.

We kwamen beneden. 2 minuten te laat. wat een schande want we hadden een schema waar we ons aan moesten houden..

 Maaaarrrr zoals alle dagen liep dat eventjes heftig uit.

Door verschillende redenen moesten we wachten en ik geloof 90 minuten later konden we op weg.

Als eerste gingen we naar het hospital. we namen de route langs de muur van de eerste dag en liepen die helemaal tot op het einde. we kwam een echt een coole boomhut tegen. en het gekke was dat een oudere man er gewoon zat te genieten voor zijn huis/hut met een blikje bier. Heel amusant om te zien. Jammer eigenlijk dat ik er geen foto van heb. het zou de watch waard zijn.

De weg erheen was leuker dan het hospital zelf. Binnen was er namelijk niet zoveel te zien.

Rúzsa Magdi - Unsubstantial Blues

Dit liedje is echt de moeite waard om te luisteren! Love it!<3

zoals iedere dag namen we tram naar bestemming.

aangekomen bij Charlie zagen we 3 mensjes staan waar je mee op de foto kon.

voor 2 euro en dat terwijl ze gewoon aan het roken waren.

Tsshhh. afzetterij!

We liepen verder naar de muur. naar de echte muur zonder de graffiti.
Ik weet even niet hoe ik het moet noemen maar onderin was dus vroeger een soort van kelder waar ze mensen gevangen namen. nu is dat stuk helemaal open en loopt er aan de zijkant een lange rij borden met foto's van de begin tot en met de eind jaren van de muur.
(mijn excuses als ik me vergis)

Op de terugweg kwamen we nog een heel leuk winkeltje tegen.

Misschien vind je het waardig om even op de site kijken ;]

www.lovelo-berlin.de

toen we hadden gegeten. de koffers hadden gepakt en op weg waren naar het vliegveld hielden we ons bezig met de volgende zin :

"De spaanse kapper sprak prima spaans"

en zo makkelijk als je het leest zo moeilijk is het om te zeggen. (en dan spreek ik nu vooral voor mezelf)

anyway op het vliegveld hadden we vertraging. niet erg lang want voor ik het wist dat ik terug in het vliegtuig terug noar Mestreech.

Dus bij deze sluit ik mijn hoofdstuk af en zeg ik:"Auf Wiedersehen Berlin bis zum nächsten Mal!"

time for ....

Thursday 28-4-2011

Begin de dag met een dansje

begin de dag met een lach.

Dat is trouwens niet wat we dachten of deden. Het weer leek niet erg zonnig en dat maakt het moeilijker om op te staan. Gelukkig de veruitzichten van wat we allemaal gingen doen maakte het opstaan minder zwaar.

we douchte, gingen ontbijten en deden uiteindelijk toch een dansje voordat we naar beneden gingen.

Lady gaga - born this way

We namen de tram naar het Joden Museum en kregen daar de tijd om vrij rond te lopen. Samen met Seline heb ik daar rond gelopen en een aantal foto's gemaakt.

Het Joodse museum werd ontworpen door Daniel Liebeskind en het moet de indruk wekken je aan het denken te zetten over de jodenvervolging in de tweede wereld oorlog.

Eigenlijk vond ik het wel tegenvallen. de arcitectuur is heel mooi de eerste etage ook met de verhalen de brieven de foto's. De kille ruimte zelf deed me nog niet zoveel maar toen ik op de tweede etage bij de talloze hoofden van de doden kwam dat greep je wel aan. Als je erover liep en je bedacht wat er met mensen (joden) gebeurden het leek net alsof je over hun zielen liep die schreeuwden.

Schindlers's list - theme Itzhak Perlman

Na daar even bij stil te hebben gestaan liepen we verder na boven. wat volgens mij steeds minder met het alles te maken had. ik snapte bijvoorbeeld niet goed waarom er helemaal boven een soort van wensboom was een spiegel met een snor en de snoep automaat deed de deur dicht.
het hoorde er misschien bij met een bedoeling maar kon het idee erachter niet vinden.

De middag was aangebroken en we moesten ons haasten om op tijd terug in het hostel te zijn voor een alternatieve route die we niet kregen. Erg jammer maar in plaats daarvan mochten we gaan winkelen.

We namen de tram en vulden de middag met winkelen op de Kürfurstendam.

's avond aten we een hamburger met frietjes in een of ander amerikaans restaurantje. Het smaakte naar een of andere slechte hamburger van de Mc.  

Na dit culinaire hoogstandje zijn we terug richting hostel gegaan waar in de buurt de Matrix lag. Het stelde niet veel voor aangezien er een paar geen 18 waren werd het een kinderdisco en een cinderella bedtime.

(toch heb ik me wel vermaakt hoor!)

~



ik bezichtig, jij bezichtigt, wij bezichtigen

Wednesday 27-4-2011

Vandaag gaan er twee wekkers. Dubbele disco in de ochtend dus.
We maakte ons klaar voor de dag, gingen met ons alle ontbijten en samen gingen we naar de lobby waar we ons opnieuw moesten verzamelen.
We namen de tram naar het Hamburger bahnhof museum für Gegenwart.

Kill Bill Soundtrack (You Shot Me Down)

In dit museum moet je een schilderij of werk uitkiezen waar je later een beeldanalyse over gaat maken.
Mijn keuze viel op het werk van Anselm Kiefer met Lilith am Roten Meer.

De naam alleen Lilith sprak me al aan, het klinkt lief en onschuldig. De kleertjes op het werk waren van verharde stoffen geloof ik en het zag er allemaal een beetje magisch uit, iets met een verhaal en toch ietwat eng.
En dat bleek ook. Dit is wat ik vond over Lilith am Roten Meer :
(dit is niet de beschrijving van het werk. Maar dit is waarschijnlijk wel de inspiratiebron)

Ik heb het hieronder in een apart bericht gezet zodat je het verhaal zou kunnen skippen.

The choice is yours



het verhaal

Vele duizenden jaren geleden, zo gaat het verhaal, schiep God de eerste mens naar zijn androgyne beeld en gelijkenis. "Man en vrouw schiep hij hen" zoals de Bijbel vertelt. Pas later scheidde God de twee helften in een aparte mannelijke en vrouwelijke vorm. De man werd Adam, de vrouw Lilith genoemd.
Omdat ze samen uit hetzelfde slijk der aarde waren gemaakt, vond Lilith het niet meer dan normaal dat ze dezelfde status als Adam kreeg toebedeeld. Maar wat zij van haar kant zag als nodig en rechtvaardig, deed Adam steigeren. Hij werd verontwaardigd en zag de eis van Lilith als een belediging. Hij nam het ook niet dat ze 'niet steeds onder wou liggen'.
"Maar we zijn toch gelijk!" riep Lilith verontwaardigd uit. "We zijn toch allebei uit dezelfde aarde gemaakt!"
En toen Adam duidelijk zijn superioriteit wilde doen gelden en probeerde zijn wil aan haar op te leggen in een poging haar te overweldigen, aanriep Lilith in haar wanhoop de onuitsprekelijke naam van God. De Eeuwige beantwoordde haar schreeuw door haar vleugels te geven, waarmee ze wegvloog uit het Paradijs. Weg. Ver weg. Zo ver als ze vliegen kon. Ver weg van Adam, ver weg van zoveel onrechtvaardigheid. Ze kon zelfs niet bevatten dat Adam haar meerdere wilde zijn. Met welk recht trouwens? Ze waren toch evenwaardig? Twee delen van één geheel? Gemaakt om in alles elkaar aan te vullen? Om als twee zelfstandige mensen met elkaar samen te leven, evenwaardig op elk gebied? Ze voelde zich opstandig en verraden, miskend en vernederd.

Adam, die ondertussen eenzaam achterbleef, smeekte zijn Schepper om Lilith weer bij hem terug te brengen. Maar liefst drie aartsengelen werden uitgestuurd als bemiddelaars: Gabriël, Michaël en Rafaël. Maar Lilith weigerde om een compromis te sluiten. Nog liever onderging ze de straf van haar Schepper en liet ze zich verbannen naar een onherbergzame streek ergens aan de Rode Zee.

Maar Lilith was mooi en verleidelijk en haar natuur hartstochtelijker en vuriger dan welke vrouw ook die na haar geboren zou worden... En samen met Samaël, de aartsengel van de dood en meester van de gevallen engelen, vierde ze haar losbandigheid en gaf ze dag na dag geboorte aan talloze demonische wezens.
Als straf voor haar ongehoorzaamheid en haar ongehoorde uitspattingen besliste God dat ze elke dag honderd kinderen zou verliezen van het talrijke kroost dat ze baarde. En ook dat vond Lilith onrechtvaardig. Haar vlucht ver weg van Adam was voor haar de enig mogelijke uitweg geweest. Want, zoals gezegd: Lilith wilde geen compromissen sluiten.

Maar ook Adam in zijn Aards Paradijs bleef ontevreden. Hij miste een vrouw. Op een dag, toen Adam in slaap gevallen was, nam God een rib uit zijn lichaam en schiep daaruit een nieuwe gezellin: Eva.
Eva was alles wat Lilith weigerde te zijn. Ze was dienstbaar en onderdanig, lief en zacht en zeer verbonden met haar man. Eva was het archetype van de moederlijke, koesterende energie die gewoon geschapen is om kinderen te baren.

Het vervolg van het verhaal kennen we allemaal...
Adam en Eva leefden samen gelukkig en tevreden temidden van de bloemen en de vruchten en de dieren die hen allemaal mochten toebehoren. Alleen van de Boom van de Kennis van Goed en Kwaad moesten ze zich ver weg houden. En zeker nooit zijn vruchten eten, anders zou er iets verschrikkelijks gebeuren! En ze hielden zich aan die regel. Tot op een dag...

Op een dag wandelde Eva alleen door het Paradijs. Een slang kronkelde rond de Boom der Kennis. Een gevaarlijke, verleidelijke slang.
"Eva, ssst, Eva, lief kind" siste ze "heb je geen zin in een heerlijke appel?"
"Neen, de vruchten van deze boom zijn voor ons verboden" antwoordde Eva een beetje angstig.
"Verboden? Verboden, zeg je?" veinsde ze verontwaardigd "En wie heeft je dat verboden?"
"Onze Schepper" zei Eva eerbiedig.
"Jullie Schepper?! Maar natuurlijk, jullie Schepper! En weet je ook waarom hij jullie dat verboden heeft?"
En, omdat Eva niet meteen antwoord gaf, ging de slang verder: "Jullie Schepper is uiteraard bang dat jullie even verstandig en machtig zouden worden als hijzelf. Daarom mogen jullie niet van de vruchten van de Boom der Kennis eten! Proef toch maar, lief kind!..."
Na veel aarzelen liet Eva zich verleiden door het gemene, geniepige serpent en ze plukte de vrucht en at ervan. Daarna verleidde ze op haar beurt Adam. Eva, de voortreffelijke Eva, de dienstbare Eva, de voorbeeldige vrouw van de eerste man Adam, werd door haar naïviteit, haar domheid en haar vrouwelijke nieuwsgierigheid de oorzaak van de grote zondeval.

Gods toorn was verschrikkelijk. Onmiddellijk werden ze uit het Aards Paradijs verdreven. Vanaf dat moment werden ze zich bewust van hun kwetsbaarheid, hun naaktheid en hun sterfelijkheid. Voortaan zouden ze 'in het zweet des aanschijn hun brood eten', zoals het oude verhaal gaat. En omdat de vrouw de grootste schuld trof, zouden haar barensweeën voortaan beschouwd dienen te worden als goddelijke vergelding. Van vrouwen werd van dan af expliciet verwacht dat ze seksueel trouw en onderdanig waren aan hun echtgenoot. En Eva?...

Eva schaamde zich dood om alle ellende die ze over de mensheid had gebracht, terwijl Lilith, vervloekt en provocerend als ze was, zich koesterde in haar triomf.
Het was immers zij, die vermomd als slang haar concurrente en haar vroegere minnaar in de val had gelokt

http://www.symbolic.be/?CategoryID=352&ArticleID=384



Het vervolg

 

Na dit museum hebben we de bahn genomen naar een kraakpand. Daar waren sommige van ons geloof ik binnen 5 minuten uit maar ik heb er best veel tijd doorgebracht. Het was eigenlijk een grote chaos daarbinnen, echt heel leuk om te zien hoe die mensen daar met kunst bezig zijn. Zo was er Tim Roeloffs die echt onwijs leuke collages maakt.

de twee kaartjes die ik heb gekocht. Ben er wel trots op :)

www.roeloffs1.de

na het bezichtigen van het kraakpand werd het tijd voor het laatste museum van vandaag.
Het pergamon museum is vernoemd naar het altaar wat in het museum staat dat je direct bij binnenkomst ziet.
In dit museum kregen we de opdracht een beeld of voorwerp te kiezen dat we uiteindelijk moesten gaan natekenen.

We liepen, deden ons voor als extreme toeristen en zochten uiteindelijk een beeld uit om na te kunnen tekenen.

Van dit museum heb ik alleen deze foto gemaakt omdat ik dit ook wilde gaan na tekenen. Ik heb wel meer foto's maar die vind ik niet blog waardig.

Maroon 5 - Ain't got you

Na het pergamon museum was er tijd voor jezelf dus time for a little shopping. veel winkels hebben we niet gehad omdat we optijd bij het restaurant wilden zijn want van dingen bezoeken en bekijken krijg je onwijs veel honger.
Op ons menu van vandaag stond Mirch een restaurant met een singapoorse keuken.
Jummie? nah het is niet mijn favoriete eten maar het was lekker voor die avond.

www.mirchi.de

Ook deze dag werd afgesloten met een drankje.

- Welteruste! -

~

From Maastricht to Berlin

Tuesday 26-4-2011.

Pyro - kings of leon

Mijn dag begon met 3 keer snoozen. Hup douchen, klaarmaken voor de dag, snel de laatste toiletspulletjes inpakken om me als volgt nog te moeten haasten om op tijd bij Linda te zijn.

Seline en ik hebben besloten een video-dagboek te maken. We maakten onze eerste aanzet  en  hadden bedacht dat het spontaan  moest gaan, niet bedacht.dus. 8]  En ik moet zeggen dat is wel geluk (video kun je later terugkijken).
Na het inchecken wat controle en een uur later zaten we in het vliegtuig.
Ons stoelnummer was moeilijk te vinden (not) iedereen zocht een plekje bij elkaar en mensen waren zo aardig om dan ergens anders te gaan zitten.
Na wat bubblegum 3 bladzijden te kunnen lezen en 12 liedjes verder landde we in Berlijn.

   

From paris to Berlin – Infernal

Zingend wachtend op de koffers aan de lopende band. (hoe ironisch).
Eenmaal de koffers aan de hand kwamen we erachter…  Nouja de leraren kwamen erachter dat de tramkaartjes in het hotel op eens lagen te wachten. We kochten allemaal ons tramkaartje en na even zoeken vonden we onze weg naar ons hostel.

Eenmaal binnen, rennend naar buiten omdat daar een giga bank stond waar we een foto van wilde hebben. Na een kleine fotosessie kregen we te horen dat we onze kamers nog niet klaar waren. Zo zijn we een stukje gaan wandelen langs de Berlijnse muur en daar ergens hebben we ook gegeten.

 

After brunch zijn we terug gelopen naar ons hostel waar we  de kamernummers kregen en we onze spullen in de kamer konden instaleren.

De kasten werden gevuld, de bedden opgemaakt en de eerste rommel ontstond.

Ietwat later hebben we ons verzameld in de lobby, begon het te regenen, verdronken we bijna in ons eigen hotel zijn we gevlucht de regen in.

Het was iets minder dramatisch als hoe ik erboven beschreef maar het was wel eventjes iets aparts.
We waren begonnen aan onze eerste excursie. Nouja eigenlijk tweede al want we hebben al een stuk muur gezien.
Geen plan is het beste plan en dat was geloof ik het motto van onze docenten.
We liepen, en liepen en het regende, het regende.

Vanilla sky – umbrella

 

Seline en ik waren ons aan het vermaken met een beetje dom doen. Iets waar we wel goed in zijn. We liepen uiteindelijk als eerste het Holocaust monument wat staat voor :

Het holocaust-monument in Berlijn betreft een monument ter herdenking van de Jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het monument bestaat uit 2.711 betonblokken die verschillen in hoogte. De blokken hebben een hoogte van 20 centimeter tot 4,5 meter met een loopruimte van 95 centimeter. De 2.711 betonblokken hebben een speciale laag waardoor graffiti niet aangebracht kan worden.

Volgens architect Peter Eisenman die het monument heeft ontworpen zal het monument een gevoel van desoriëntatie en isolement opwekken onder de bezoekers. Hij probeert met dit gevoel de ervaringen van de Joodse bevolking duidelijk te maken.

Onder het monument bevindt zich een expositieruimte ter nagedachtenis aan de Jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog.

 Dankuwel Mario Huinink, en dankuwel google.

   

Als volgt zijn we naar de Brandenburger Tor en naar een monument bij het rijksgebouw daar waren natuurlijk enkele foto momenten.

Nu de avond aan het vallen was hebben we onze weg gezocht naar de 12 apostelen. Wat nog best moeilijk was want we wisten natuurlijk geen weg. Uiteindelijk aan gekomen, verhongerd en nat omdat die paar paraplu’s wat we bij ons hadden overbevolkt waren konden we met z’n alle aan een grote tafel plaatsnemen.
www.12-apostel.de

De pizza werd gegeten, de glazen opnieuw gevuld en de avond werd afgesloten met een klein groepje in de bar van het hostel.

Fredrika Stahl  - Twinkle twinkle little star

- Goodnight dears! -

~